اهداف و کاربرد استاندارد حسابداری شماره ۲ چیست؟ با موسسه حسابداری رهنما همراه باشید
هدف اصلی، ارائه تصویری صحیح و منصفانه از وضعیت مالی، عملکرد مالی، و جریان‌های نقدی واحد تجاری است.
این اطلاعات باید به گونه‌ای ارائه شوند که:
- مربوط باشند: اطلاعاتی که بر تصمیمات اقتصادی تأثیرگذار است.
- قابل اتکا باشند: عاری از اشتباهات عمده و جانبداری بوده و واقعیت‌ها را به‌درستی منعکس کند.
- قابل فهم باشند: توسط کاربران با دانش پایه‌ای از امور مالی قابل درک باشد.
- قابل مقایسه باشند: امکان مقایسه اطلاعات در طول زمان و بین واحدهای مختلف فراهم شود.
کاربرد
این استاندارد برای تمامی واحدهای تجاری که ملزم به ارائه صورت‌های مالی هستند، اعم از شرکت‌های تولیدی، خدماتی، و بازرگانی قابل اجرا است.
همچنین، نهادهای عمومی و خصوصی نیز می‌توانند از مفاد این استاندارد استفاده کنند.
تعاریف کلیدی
- صورت‌های مالی: گزارش‌هایی که اطلاعات مالی واحد تجاری را در قالبی ساختاریافته و استاندارد ارائه می‌دهند.
- ذینفعان: افرادی که از صورت‌های مالی استفاده می‌کنند، مانند سهامداران، سرمایه‌گذاران، مدیران، و نهادهای نظارتی.
- تداوم فعالیت: فرضی که واحد تجاری عملیات خود را در آینده ادامه خواهد داد، مگر شواهدی برای خلاف آن وجود داشته باشد.
- اهمیت: اطلاعاتی که حذف یا افشای نادرست آن می‌تواند تصمیمات اقتصادی استفاده‌کنندگان را تحت تأثیر قرار دهد.
ویژگی‌های کیفی اطلاعات مالی
ویژگی‌های اصلی
- مربوط بودن: اطلاعات باید به نیازهای تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان مرتبط باشد.
- قابل اتکا بودن: اطلاعات باید دقیق، معتبر، و قابل تایید باشد و تصویر واقعی از وضعیت مالی ارائه دهد.
ویژگی‌های بهبوددهنده
- قابلیت مقایسه: امکان ارزیابی و مقایسه عملکرد و وضعیت مالی واحد تجاری در دوره‌های مختلف و در مقایسه با سایر واحدها.
- قابلیت فهم: ارائه اطلاعات به صورتی که برای کاربران غیرمتخصص نیز قابل درک باشد.
اجزای اصلی صورت‌های مالی
- ترازنامه: گزارشی از وضعیت مالی واحد تجاری شامل دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام در یک تاریخ مشخص.
- صورت سود و زیان: ارائه خلاصه‌ای از درآمدها و هزینه‌ها برای دوره‌ای مشخص که نشان‌دهنده عملکرد مالی است.
- صورت جریان وجوه نقد: اطلاعاتی درباره جریان‌های نقدی ورودی و خروجی که نحوه مدیریت وجوه نقد را مشخص می‌کند.
- یادداشت‌های توضیحی: جزئیات تکمیلی درباره اقلام مندرج در صورت‌های مالی و رویه‌های حسابداری استفاده شده.
اصول تهیه و ارائه صورت‌های مالی
- اساس تعهدی: معاملات و رویدادها باید در زمان وقوع شناسایی و گزارش شوند، نه هنگام دریافت یا پرداخت وجه نقد.
- تداوم فعالیت: فرض بر این است که واحد تجاری در آینده نزدیک منحل نخواهد شد یا فعالیت خود را به‌طور اساسی کاهش نمی‌دهد.
- اهمیت: اطلاعات بااهمیت باید به صورت جداگانه افشا شود، زیرا حذف یا ارائه نادرست آن‌ها می‌تواند بر تصمیمات کاربران تأثیر بگذارد.
- انصاف و بی‌طرفی: ارائه اطلاعات به گونه‌ای که جانبداری نداشته باشد و تصویری منصفانه ارائه دهد.
- افشا: تمامی اطلاعات مرتبط با اقلام صورت‌های مالی باید به وضوح و با جزئیات کافی افشا شود.
مسئولیت‌ها و الزامات
- مسئولیت مدیریت: مدیریت واحد تجاری مسئولیت تهیه و ارائه صورت‌های مالی مطابق با الزامات استانداردهای حسابداری را بر عهده دارد.
- تطابق با استانداردها: اطمینان از اینکه صورت‌های مالی با استانداردهای حسابداری ملی یا بین‌المللی تطابق دارند.
- کنترل داخلی: ایجاد و حفظ نظام کنترل داخلی برای اطمینان از صحت اطلاعات مالی.
- بررسی و تایید: صورت‌های مالی باید قبل از ارائه عمومی توسط مدیریت یا هیئت مدیره مورد بررسی و تایید قرار گیرند.
الزامات افشا
- اطلاعات مقایسه‌ای: ارائه اطلاعات دوره‌های گذشته برای مقایسه عملکرد و وضعیت مالی.
- رویدادهای پس از تاریخ ترازنامه: افشای رویدادهایی که پس از تاریخ ترازنامه رخ داده و بر صورت‌های مالی تأثیرگذار است.
- تغییر در رویه‌های حسابداری: در صورت تغییر در رویه‌ها، افشای دلایل تغییر و اثرات آن بر صورت‌های مالی الزامی است.
نتیجه‌گیری از استاندارد حسابداری شماره ۲
این استاندارد بر اهمیت شفافیت، قابلیت فهم، و قابلیت مقایسه در ارائه صورت‌های مالی تأکید دارد.
اجرای صحیح این استاندارد به استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی کمک می‌کند تا اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری را به شکلی دقیق و قابل اعتماد دریافت کنند.
بدون دیدگاه