ناهار پرسنل اجباری است ؟
خیلی از مراجه کنندگان به موسسه حسابداری ما سوال میکنند که آیا ناهار پرسنل اجباری می باشد ؟
یعنی مطابق با قانون کار کارفرما موظف است که به پرسنل خود نهار بدهد یا خیر؟
نکته: منظور از حق ناهار پرسنل یک وعده غذای گرم می باشد
برای پاسخ صحیح به این سوال بهتر است که به ماده ۱۵۱ قانون کار نگاهی بی اندازیم.
با استناد به ماده ۱۵۱ قانون کار:
“در کارگاههایی که برای مدت محدود به منظور انجام کاری معین (راه سازی و مانند آن) دور از مناطق مسکونی ایجاد میشوند، کارفرمایان موظف هستند سه وعده غذای مناسب و ارزان قیمت (صبحانه، نهار و شام) برای کارگران خود فراهم نمایند، که حداقل یک وعده آن باید غذای گرم باشد.
در این قبیل کارگاهها به اقتضای فصل، محل و مدت کار، باید خوابگاه مناسب نیز برای کارگران ایجاد شود.”
ماده ۱۵۱ قانون کار
اگر کمی با دقت به ماده بالا نگاه کنیم می توانیم متوجه نکاتی که در دل این ماده قرار دارد شویم که در خصوص ناهار پرسنل توضیح داده است.
اولا که در این ماده قانونگذار به کارگاههای دور از مناطق مسکونی نیز اشاره نموده است.
مانند کارگاه های راه سازی، سد سازی و یره که بدیهی است این قبیل از کارگاههایی که در مناطق مسکونی فعالیت نمی کنند شامل این موضوع نمیشود.
پس شرکتها و کارگاه های درون شهر ها شامل این ماده نمیشوند.
نکته دوم این است که در ادامه بیان شده در این کارگاهها (دور از مناطق مسکونی) کارفرما مکلف است که ۳ وعده غذا به پرسنل بدهد که یک وعده باید گرم باشد.
نکته سوم در آخر ماده نیز اشاره شده است.
کارفرما وظیفه دارد برای کارگران این کارگاهها محل خواب مناسب نیز فراهم کند.
توجه داشته باشید که :
اگر نکته محرز میشود که اگر محل کارگاه به شکلی باشد که کارگر امکان بازگشت در شب به محل سکونت خود را داشته باشد
مشمول این ماده نخواهد شد.
به عبارت دیگر در این حالت کارفرما هیچ اجباری به تهیه غذا برای کارگران خود را نخواهد داشت.
البته به عقیده ما مطلوب است که با توجه به دوشواری و دوری محل نهار کارکنان توسط کارفرما تهیه گردد.
(در کارگاههایی که کارگر امکان بازگشت به محل سکونت خود در شب را دارد)
نکته مهم:
اگر در قراردادی که بین کارگر و کارفرما منعقد می شود شرط شود که نهار باید توسط کارفرما تامین شود، کارفرما مکلف به تهیه آن نیز میباشد.
حق ناهار پرسنل (نهاری) چه می باشد؟
در بعضی از کارگاهها جهت تامین رفاه پرسنل خود مبلغی به عنوان حق ناهاری نیز پرداخت می شود که در حقیقت به نوعی یارانه غذا و بخشی از حقوق و دستنمزد کارگر نیز محسوب میشود.
اما نکته مهم اینجاست که تهیه غذای ماده ۱۵۱ قانون کار متفاوت از حق ناهاری می باشد.
شایان ذکر است مطابق با مفهوم ماده ۱۵۱ قانون کار، کارفرما نمیتواند در کارگاه های مطرح شده (کارگاه های موضوع ماده ۱۵۱ قانون کار) به جای فراهم کردن ۳ وعده غذا، پول آن را به کارگران پرداخت نماید.
زیرا مکلف است غذا را تهیه و به پرسنل خود ارائه نماید.
نکته ای مهم در خصوص معافیت مالیاتی و بیمه ای حق ناهاری
مطابق با ماده ۸۳ قانون مالیات، بخشنامه وزارت تعاون و کار و رای شماره ۷۳ دیوان عدالت اداری حق ناهاری جزو مزایای شاغل محسوب و معاف از مالیات بر حقوق می باشد.
ولی به این مهم دقت داشته باشید که حق ناهاری مطابق با بخشنامه ۱۱ جدید درآمد مشمول بیمه خواهد بود.
حق ناهار پرسنل یا کارکنان، حقی است که بر اساس قوانین کاری، کارفرما موظف به پرداخت آن به کارکنان خود است.
در قانون کار ایران، ماده ۱۲۴ به شرح ذیل است:
«کارفرما موظف است به هر کارگری که بیش از ۸ ساعت در روز کار میکند، ناهار یا غذایی معادل آن را تأمین کند.
در صورت عدم تأمین ناهار یا غذای معادل آن، کارفرما موظف است هزینه آن را نقداً به کارگر پرداخت نماید.»
میشه بگید این قانون را کجا نوشتن هرچی گشتم پیدا نکردم؟؟
ماده ۱۲۴ قانون کار در مورد پروانه کار هست. همچنین ماده قانونی وجود نداره کلا
هیچ جایی قید نشده و همچین قانونی نداریم
تا الان صراحتا تو کتاب قانون کار نوشته بود به ازای ۸ساعت کاری کارفرما موظف است یک وعده غذای گرم به کارگر بدهد .حالا چیشده که هم بایستی خارج از شهر هم بایستی بالای ۸ ساعت باشه خدا لعنت کنه باعث و بانی این قانون من دراوردی
ببینید دوستان تمام کسانی که قوانین رو وضع میکنن خودشون اکثرا دارای کارگر هستن مثلا خوده وزیر کار خودش داری ۳۰۰ الی ۴۰۰ نفر پرسنل هست اکثر نمایندگان بیشترشون داری کارگرو کارمندهستند پس هیچ وقت به نفع من و تو قانون وضع نمیشه قبلا میگفتن شما هرجا بری سرکار حداقل ۴۵ دقیقه نهار نماز استراحت باید باشه یا هر ۸ ساعت یک وعده غذای گرم یا معادل آن پولشو بدن حالا چیشد سر خر برگشته اونوری خدا لعنتت ن حق کارگر خوردن نداره من که حلال نمیکنم از وزیر بگیر تا کارفرما