یکی از چالش هایی که بسیاری از شرکت ها، به ویژه در مراحل اولیه فعالیت، با آن مواجه می‌شوند، تجربه زیان مالی است. دلایل متعددی می‌تواند منجر به این شود که هزینه های یک شرکت در یک دوره مالی از درآمدهای آن فراتر رود.
در این موقعیت، یکی از پرسش‌های رایج برای مدیران و صاحبان کسب و کارها، چگونگی محاسبه مالیات برای شرکت های زیان ده است.
به همین منظور، در این مقاله قصد داریم قوانین مالیاتی مرتبط با شرکت های زیان ده را مورد بررسی قرار دهیم تا به درک بهتری از این موضوع برسیم.
چه زمانی یک شرکت دچار زیان می‌شود؟
عوامل مختلفی در بازارهای مالی می‌توانند بر درآمد و عملکرد شرکت‌ها تأثیر بگذارند.
اگر درآمد شرکت کاهش یابد یا به کلی قطع شود و هزینه‌ها به همان نسبت کاهش پیدا نکنند، احتمال دارد شرکت در وضعیت زیان ده قرار گیرد.
برخی از دلایل کلیدی برای این امر شامل عدم مدیریت کارآمد، اشتباه در مدیریت جریان نقدی، نداشتن شناخت کافی از بازار، بازاریابی ناکارآمد، سرمایه‌گذاری بیش از حد در موجودی انبار و تخصیص نادرست سرمایه هستند.
این عوامل می‌توانند زیان مالی شرکت را تشدید کنند و مانع از رشد مالی پایدار شوند.
علاوه بر این، کسب و کار هایی که در حال گذار از فناوری های قدیمی به فناوری‌های نوین هستند یا تازه تأسیس و در مرحله تحقیق و توسعه قرار دارند، معمولاً در معرض زیان قرار می‌گیرند.
در چنین مواردی، اظهارنامه‌های مالیاتی نشان می‌دهند که هزینه های شرکت بیشتر از درآمدهای آن است.
مدیران و صاحبان کسب و کارها باید به‌خوبی با قوانین مالیاتی آشنا باشند تا مالیات اضافی باعث تشدید زیان شرکت نشود.
سازمان امور مالیاتی نیز با شرکت‌های زیان ده رویکرد متفاوتی اتخاذ می‌کند که در ادامه به جزئیات آن می‌پردازیم.
پرداخت مالیات شرکت‌های زیان ده
سازمان امور مالیاتی چگونه مالیات یک شرکت زیان ده را محاسبه می‌کند؟
شرکت‌های زیان ده مانند سایر نهادهای حقوقی، ملزم هستند تا مطابق مقررات و در زمان تعیین‌شده، با استفاده از نرم‌افزارهای حسابداری و مدیریت هزینه،
تمام هزینه‌ها و درآمدهای خود را ثبت کرده و اظهارنامه مالیاتی خود را به سازمان امور مالیاتی تحویل دهند.
اگر زیان ده بودن شرکت توسط سازمان تأیید شود، مالیات تا زمانی که شرکت مجدداً به سوددهی برسد و زیان‌های قبلی از سودهای آتی کسر شوند، دریافت
نخواهد شد.
شرایط پذیرش هزینه های شرکت های زیان ده
مورد اصلی در این میان، تأیید مدارک هزینه‌ها و درآمدهای شرکت توسط سازمان مالیاتی است.
اگر هزینه‌های شرکت توسط ممیزان مالیاتی مورد تأیید قرار
نگیرد یا منابع درآمدی به‌درستی در اظهارنامه ثبت نشوند، زیان ده بودن شرکت پذیرفته نخواهد شد.
به‌طورکلی، سازمان امور مالیاتی با شرکت‌های زیان ده به
دو شکل رفتار می‌کند:
چه هزینه هایی برای شرکت های زیان ده مورد تأیید سازمان مالیاتی است؟
چنانچه هزینه‌های شرکت ناشی از دریافت وام برای خرید تجهیزات جدید، افزایش حقوق کارکنان، هزینه‌های تحقیق و توسعه و سایر موارد افزایش یابد، سازمان امور مالیاتی این هزینه‌ها را می‌پذیرد و زیان حاصل از آن‌ها را تأیید می‌کند.
چه زمانی سازمان امور مالیاتی زیان ده بودن شرکت را نمی‌پذیرد؟
در برخی موارد، هزینه‌های شخصی به‌عنوان هزینه‌های شرکت ثبت می‌شوند؛
برای مثال، وامی که شرکت دریافت کرده به جای سرمایه‌گذاری برای کسب سود بیشتر، صرف موارد شخصی مانند خرید ملک یا خودرو می‌شود.
چنین هزینه‌هایی از سوی سازمان امور مالیاتی به‌عنوان هزینه‌های شرکت پذیرفته نخواهند شد و زیان مربوطه نیز مردود خواهد شد.
نحوه محاسبه مالیات برای شرکت های زیان ده
قوانین مرتبط با مالیات شرکت های زیان ده
ماده ۱۴۷ و ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم به هزینه‌های قابل‌قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات و تعیین زیان ده بودن اشخاص حقوقی می‌پردازد.
طبق ماده ۱۴۷: «هزینه‌های قابل‌قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات، آن دسته از هزینه‌ها هستند که متکی به مدارک و در حدود متعارف بوده و مستقیماً با درآمد موسسه در دوره مالی مربوط ارتباط دارند.» ماده ۱۴۸ نیز به توضیحات تکمیلی در مورد این هزینه‌ها می‌پردازد.
در صورتی که شرکت‌ها گزارش های فصلی و اظهارنامه های مالیاتی خود را با دقت و به‌همراه مدارک کامل به اداره مالیات تحویل دهند و هزینه های ثبت شده طبق مواد ۱۴۷ و ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم تأیید شوند، تا زمانی که شرکت دوباره به سوددهی برسد، مالیاتی بابت زیان دهی پرداخت نخواهد شد. آشنایی مدیران با موارد پایه‌ای مانند “سال مالی” و دیگر مفاهیم مالیاتی می‌تواند به آن ها کمک کند تا در صورت زیان دهی، از هزینه های اضافی مالیاتی جلوگیری کنند.
نکاتی که مدیران شرکت‌های زیان ده باید در نظر بگیرند
بسیاری از شرکت‌ها به دلیل ناآگاهی مدیران و عدم ارائه مدارک کافی و دقیق، با رد شدن زیان دهی توسط سازمان مالیاتی مواجه می‌شوند. عواملی مانند عدم ارائه گزارش‌های فصلی، نواقص در دفاتر مالی، مشکلات در تکمیل اظهارنامه، عدم ارسال اظهارنامه در زمان مقرر، نقص در مدارک و نگهداری نامناسب اسناد از دلایلی هستند که می‌توانند تأیید زیان دهی شرکت را به چالش بکشند.
هزینه‌های شرکت تنها در صورتی مورد پذیرش قرار می‌گیرند که شرایط مندرج در ماده ۱۴۷ و ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم را رعایت کرده باشند.
استفاده از نرم‌افزارهای حسابداری قوی به مدیران کمک می‌کند تا اسناد مالی خود را به‌طور کامل و منظم ثبت کرده و اظهارنامه‌های مالیاتی دقیقی به سازمان امور مالیاتی ارائه دهند.
مالیات شرکت‌های زیان ده و وضعیت ورشکستگی
تکلیف مالیات شرکت‌های زیان ده در شرف انحلال
در صورتی که زیان شرکت از ۵۰ درصد سرمایه آن بیشتر شود، طبق قانون تجارت باید سرمایه شرکت کاهش یابد و احتمالاً به‌سمت انحلال پیش می‌رود. در صورت تصمیم هیئت مدیره یا دادگاه به انحلال شرکت، مدیر تصفیه مسئولیت دارد تا دارایی‌ها را به فروش رسانده، بدهی‌ها و مالیات‌های باقی‌مانده را از درآمدهای حاصل تسویه کند.
بدون دیدگاه